Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα


Εκατοντάδες κάτοικοι που συμμετείχαν στη συγκέντρωση – συζήτηση, που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 20/11 στον κινηματογράφο Σπόρτινγκ, αποφάσισαν :
  • ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΤΗΣ ΔΕΗ
  • ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ
Ξαναβρισκόμαστε  :        
  • Την Πέμπτη 24/11 στις 8:00 το πρωί στο Δημαρχείο Ν. Σμύρνης για να απαιτήσουμε να  ενεργοποιηθούν άμεσα οι διαδικασίες πρακτικής και νομικής υποστήριξης των δημοτών που δεν μπορούν ή αρνούνται να πληρώσουν το χαράτσι, σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 16/11.
  • Την Κυριακή 27/11 στις 11:00 το πρωί σε νέα μεγάλη λαϊκή συνέλευση στον κινηματογράφο Σπόρτινγκ (ή σε άλλο μεγαλύτερο δημόσιο χώρο, που θα ανακοινωθεί έγκαιρα) για να συζητήσουμε τα επόμενα βήματα.
  • Την Παρασκευή 2/12 το πρωί έξω από το Συμβούλιο της Επικρατείας (Πανεπιστημίου 47-49), όταν θα δικάζεται η προσφυγή ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ.
Μέχρι τότε ενημερώνουμε τους συμπολίτες μας και  οργανωνόμαστε σε κάθε σπίτι, σε κάθε πολυκατοικία, σε κάθε γειτονιά !

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Βασικά αιτήματα 10 σημείων

Καλούμαστε να διαβουλευτούμε και να ψηφίσουμε τα παρακάτω αιτήματα όλες οι συνελεύσεις των πλατειών.

Για τα αιτήματα Π Α Τ Η Σ Τ Ε Ε Δ Ω

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Σχόλιο για την εκδήλωση που έγινε την προηγούμενη Πέμπτη

Αναγκάζομαι να κάνω ένα σχόλιο σε ένα επιμέρους σημείο, γιατί ακούστηκε και στην εκδήλωση για το χρέος στην πλατεία της Ν. Σμύρνης από τον Ε. Τσακαλώτο και νομίζω ότι είναι κακή παράφραση που αλλάζει όλο το νόημα του. Αφορά το ''παλιό'' όπως ανέφερε σύνθημα ''απέχω, απέχεις, απέχει, απέχουμε, απέχετε, αποφασίζουν''.
Η διατύπωσή του από τον ομιλητή της εκδήλωσης μπορεί να κρύβει μια αγωνία εκλογικής επιβίωσης και μπρος σε αυτήν φαίνετε ότι μπορούμε να πούμε ότι θέλουμε και όπως θέλουμε και λογαριασμό δεν δίνουμε ! Όταν παραφράζουμε την συγκεκριμένη αναφορά και με τον συγκεκριμένο τρόπο μου θυμίζουν κάτι διαφημιστές που προκειμένου να επιτύχουν τον στόχο τους (να πουλήσει το διαφημιζόμενο είδος) κάνουν ότι κωλοτούμπα θέλουν. Στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτό νομίζω έκανε ο πανεπιστημιακός Ε. Τσακαλώτος και ξαναδιατυπώνεται σε αυτό το μειλ.

Συγκεκριμένα :
Το σύνθημα είναι : ''συμμετέχω, συμμετέχεις, συμμετέχει, συμμετέχουμε, συμμετέχουν, κερδίζουν''. Διατύπωθηκε τον Μάη του '68 και ήταν ένα σύνθημα - άποψη του κινήματος της εποχής στις προσπάθειες διαχείρισης των σφοδρών κινηματικών, ταξικών συγκρούσεων στην Δυτική Ευρώπη την περίοδο εκείνη από την αστική τάξη.
Ανάλογη κατάσταση εμφανίστηκε και στην Ελλάδα - φυσικά 10-15 χρόνια αργότερα - όπου προκύπτει με μια έννοια σε αντιστοίχηση με τον Μάη του 68, το κίνημα των φοιτητικών (μόνο) καταλήψεων στα παν/μια το '79 ενάντια στο νόμο 815.
Η απάντηση της αστικής τάξης μέσω του σοσιαλδημοκρατικού τότε ΠΑΣΟΚ ήρθε λίγο αργότερα, το 1982 με το νόμο πλαίσιο γα τα ΑΕΙ, τον Ν.1268, όπου εμφανίζεται Ως ΒΑΣΙΚΌ στοιχείο του, η έννοια της συνδιοίκησης στα ΑΕΙ (της συμμετοχής δηλαδή των φοιτητών μέσω εκπροσώπων τους, στην Διοίκηση των σχολών).
Την κύρια αντιπαράθεση στον Ν. 1268 / 82 έκαναν τότε οι πρωτοεμφανιζόμενες Αριστερές Συσπειρώσεις Φοιτητών και σε πλήρη αντιπαράθεση με την Πανσπουδαστική και τον τότε Ρήγα Φεραίο (σπουδάζουσα του ΚΚΕ εσωτερικού) σε βασικά του στοιχεία όπως η εξειδίκευση και η συνδιοίκηση, επαναφέροντας στην Ελλάδα πλέον το σύνθημα με την μορφή : ''συμμετέχω, συμμετέχεις, συμμετέχει, συμμετέχουμε, συμμετέχουν, αποφασίζουν''.

Από που προκύπτει το ''παλιό'' όπως αναφέρθηκε σύνθημα ''απέχω, απέχεις, απέχει, απέχουμε, απέχετε, αποφασίζουν'' και μάλιστα όταν το αρχικό σύνθημα έχει λογική ενάντια στην συνδιαχείριση, μόνο η πολιτική - εκλογική σκέψη ενός στελέχους που ο χώρος του υποστήριζε την συνδιοίκηση και γενικότερα την συνδιαχέιριση μπορεί να διατυπώνει και να θεωρείτε και αυταπόδεικτη !!!

Δ.Γ.

Υ.Γ. 1. την συσχέτιση του συνθήματος με τα εκλογικά αποτελέσματα εκανε ο ίδιος ο ομιλητής της εκδήλωσης και δεν είναι δικό μου συμπέρασμα
Υ.Γ. 2 όποιος ενδιαφέρετε έχω την αφίσα με το σύνθημα ''συμμετέχω, συμμετέχεις, συμμετέχει, συμμετέχουμε, συμμετέχουν, αποφασίζουν'' ενάντια στην συνδιοίκηση του Ν. 1268/82
Υ.Γ. 3 ελπίζω η άποψη που διατυπώνω για την συμμετοχή στην συνδιοίκηση και γενικότερα στην συνδιαχείριση να μην μπαίνει ανταγωνιστικά προς τους άλλους λαούς της Ευρώπης, και επειδή εμείς δεν θέλουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί θα πρέπει να αλλάξουμε την άποψή μας !!!

Γιατί πρέπει να δημιουργηθεί κίνημα Δημοκρατίας που να συμμετάσχει στις επόμενες εκλογές.

1. Ο χρόνος πιέζει. Η κυβέρνηση ξεπουλά τη χώρα.
2. Ο περισσότερος κόσμος είναι δυσαρεστημένος από τις αποφάσεις όχι μόνο των δυο μεγάλων κομμάτων
3. Οι εκλογές έρχονται και ισχύει το : απέχω, απέχεις, απέχει, απέχετε, απέχουν, κυβερνούν.
4. Λέμε πως ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει, γιατί τον έχουν ποτίσει με ατομικισμό. Όταν όμως οι περισσότεροι θα ζητούν να φάνε, οι δημοκρατικές ανησυχίες θα πεταχτούν στην άκρη. Οι άνθρωποι θα σκοτώνονται για ένα πιάτο φαΐ.
5. Παίρνοντας την εξουσία θα μπορέσουμε να αλλάξουμε το άρθρο 1 του συντάγματος. Αν δεν γίνει, ας παραιτηθούμε ζητώντας πάλι εκλογές.
6. Δεν είναι δυνατόν να ζούμε συνέχεια στις πλατείες και να καρπωθούν κάποια κόμματα την «αγανάκτησή» μας.
7. Ζητάμε ισότητα, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια και θα αφήσουμε τους ίδιους που μας έφεραν σε αυτή τη θέση να κυβερνήσουν; Γιατί και πώς θα μας ακούσουν; Περιμένουμε να αλλάξουν ή να παραιτηθούν; Και ποιοι θα έρθουν και πώς;
8. Η επανάσταση αργεί.

Τώρα έχουμε μοναδική ευκαιρία. Τώρα είναι η ώρα. Η εξουσία στον λαό.

konenas.blogspot.com

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Παιάνιζε έναν όμορφο σκοπό του Χατζιδάκη

Ενα μήνυμα όπως το λάβαμε :


Καθόμουν με τον φίλο
> μου σε μια τουριστική ταβέρνα
> στον πλακόστρωτο δρόμο που
> οδηγεί στην Ακρόπολη και,
> πίνοντας και το τελευταίο ποτήρι
> της μπύρας μας άρχισε να
> παιανίζει η μουσική του
> καταστήματος ένα όμορφο σκοπό
> του Χατζηδάκη...Είχαν καθήσει ήδη
> κάποιοι τουρίστες κάθε
> ηλικίας...Τα γκαρσόνια ανέπτυξαν
> μια έντονη κινητικότητα
> προκειμένου να εξυπηρετήσουν
> τους πρώτους πελάτες της
> βραδιάς.Το μικρό μουσικό σχήμα
> έπαιξε δυό-τρία τραγουδάκια όπου
> ξαφνικά ακούστηκαν δυνατοί
> θόρυβοι και κρότοι.Βλέπουμε ένα
> τσούρμο από
>  μηχανές αστυνομικών να
> ανεβαίνουν την Διονύσου
> Αεροπαγίτου
> και πίσω τους άνδρες των ΜΑΤ να
> ρίχνουν χημικά στα πεζοδρόμια
> και στην ταβέρνα που καθόμασταν
> ανυποψίαστοι.Έριξαν κάτω
> καρέκλες και τραπέζια χτύπησαν
> έναν από τους σερβιτόρους της
> ταβέρνας ,έσπασαν την μια
> τζαμαρία και συνέλαβαν ένα νέο
> παληκάρι με το ποδήλατό του
> επειδή ήταν στο δρόμο τους και
> προχωρούσε αμέριμνα.Το έρηξαν
> στο έδαφος και το χτυπούσαν
> αλύπητα κλωτσιές με τα άρβηλα
> και τα γκλόμπς σε όλο του το σώμα
> ... Προσπάθησα να πάρω το παιδί
> από τα χέρια των ματατζήδων.Τα
> κατάφερα για λίγο αλλά μου
> επιτέθηκαν και με
>  χτύπησαν με γκλομπς και μένα,
> στα πλευρά μουκαι στο χέρι
> μου.Έσυραν το παιδί από τα χέρια
> του στο πλάι της ταβέρνας και
> συνέχιζαν να το χτυπούν με
> δολοφωνικό μίσος...
> Τους φώναζα ''έχετε δικαίωμα να
> τον συλάβετε δεν έχετε δικαίωμα
> να τον χτυπάτε''και το
> επαναλάμβανα συνεχώς.
> Αφιωνισμένος ο ματαντζής που
> τον χτυπούσε πιο λυσσασμένα μου
> απάντησε:''Εσείς καταστρέψατε
> την Ελλαδα,άν σε συναντήσω
> μπροστά μου θα σε λοιώσω''...
> Το νέο παληκάρι το πήραν μαζί
> τους...δεν πρόσεξα όμως το χρώμα
> των παπουτσιών που φορούσε!Αλλά
> τι σημασία έχει...Εκείνη την μέρα
> είδα πολλά χρώματα,όλα τα
> χρώματα!Είδα όλη την μη
> προνομιούχα Ελλάδα...
> Μέσα στην ταβέρνα ακούγονταν
> κλάματα μικρών παιδιών με
> αναφιλητά ,φωνές σοκαρισμένων
> τουριστών,που κάποιοι μάλωναν
> μεταξύ τους για το ποιός έφτεγε
> από την παρέα τους που βρέθηκαν
> για φαγητό κάτω απο την
> Ακρόπολη...
> Με καλούσε το πατριωτικό μου
> καθήκον,να ρίξω ΜΑΛΟΧ στα
> πρόσωπά και τα μάτια τους, να
> τους ηρεμήσουμε και εξηγήσουμε
> περί τίνος πρόκειται,για να
> γίνουν μάρτυρες στις χώρες τους
> για το τι γίνεται στην Ελλάδα...
> ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΘΈΣΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ
> -ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΤΑ
> ΣΥΜΒΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΤΟΥ
> ΠΑΙΔΙΟΥ!
> Με εκτίμηση
> Στ. Στ.
>
> Υ.Γ  Μάρω καλησπέρα!
 Επικοινώνησα με την Ρ...  και τον Μ.....
Συνενοηθήκαμε,όλα είναι εντάξει!
Την επόμενη φορά να έχεις μαζί σου.... ΜΑΛΟΧ!
Καλλό απόγευμα
Στ.... 

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

7 Ιουλίου 2011: Είμαστε ακόμα εδώ

Πρόταση Δημήτρη Ζ., Γιάννη Φ.

Ιουλίου 2011: Είμαστε ακόμα εδώ
Ενάντια σε όσους ήθελαν να μας πείσουν ότι η έννοια του αγώνα είναι ξεπερασμένη, ότι η ατομικότητα πρέπει να υπερισχύσει της συλλογικότητας, ότι η ενωτική πάλη εργαζομένων και νεολαίας είναι αναποτελεσματική.
Ενάντια στα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και στους πουλημένους πνευματικούς ταγούς που στην αρχή «χάιδεψαν» το κίνημά μας με σκοπό να το καθηλώσουν στο ελάχιστο, να του ευνουχίσουν το ανατρεπτικό του πνεύμα, να το μετατρέψουν σε «ήρεμο κατοικίδιο» στην αυλή τους.
Ενάντια στην εκστρατεία της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ να μας πείσουν ότι εμείς φταίμε για την κρίση τους, εμείς φταίμε που δεν βγάζουν όσα θα ήθελαν από την εκμετάλλευσή μας κι ότι πρέπει να αποδεχτούμε γι’ άλλη μια φορά το σφαγείο των δικαιωμάτων μας, τη θυσία των αναγκών μας.
Ενάντια στους ωμούς εκβιασμούς τους και στα μεγάλα ψέματά τους ότι αν δεν συναινέσουμε στο ξεπούλημα της ζωής μας στο χρηματιστήριο των κερδών τους, η χώρα θα πτωχεύσει κι ότι όλα θα είναι χειρότερα.
Ενάντια στην συναινούσα «πρόθυμη» αντιπολίτευση που είτε ψηφίζει είτε όχι τα μνημόνια, συμφωνεί ότι μόνος δρόμος για την υπέρβαση της κρίσης του συστήματος είναι η απαλλοτρίωση κάθε δικαιώματος των εργαζομένων και της νεολαίας, η κοινωνία της βαρβαρότητας, η κοινωνία – φυλακή για τις ελπίδες και τα όνειρά μας.
Ενάντια στην ωμή καταστολή της αστυνομίας και των συνεργατών της, των χιλιάδων χημικών, της βίας, των συλλήψεων, του κυνηγητού, της ποινικοποίησης της ελευθερίας. 
Δηλώνουμε ότι η πολιτική τους δεν έχει καμία λαϊκή νομιμοποίηση, είναι παράνομη γιατί έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας. Μπορεί το μεσοπρόθεσμο να πήρε ψήφο στη Βουλή έχει ήδη καταδικαστεί όμως στην συνείδηση του λαού. Δεν συναινούμε, δεν αποδεχόμαστε, συνεχίζουμε μέχρι την ανατροπή της πολιτικής αυτής και των φορέων της.
Να φύγει τώρα η κυβέρνηση του αίματος, η κυβέρνηση που πίνει το αίμα μας, που θυσιάζει τις ζωές μας στο βωμό των συμφερόντων του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων.
Ρήξη τώρα με τις διεθνείς συμμορίες της ΕΕ και του ΔΝΤ. Εργαζόμενοι και νεολαία μόνο κακό έχουν να περιμένουν από τη συμμετοχή μας σ’ αυτούς τους οργανισμούς. Αυτοί είναι που οργανώνουν μαζί με τους ντόπιους συνεργάτες τους την επίθεση εναντίον μας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο: στην Ελλάδα, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Ιρλανδία αλλά και σε Γερμανία –Γαλλία.
Δεν πληρώνουμε το χρέος τους, δεν ξεπουλάμε τα δικαιώματά μας, δεν θυσιάζουμε τα όνειρά μας για τα κέρδη και τα συμφέροντα των λίγων.
Μένουμε εδώ και συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη. Οργανώνουμε κι άλλες πλατείες στις γειτονιές, στους τόπους δουλειάς, κάνουμε εμείς πολιτική από τα κάτω. Συγκροτούμε τα δικά μας όργανα, τη δική μας Βουλή των δικαιωμάτων και των αναγκών μας.
Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Δεν ζητάμε πολλά, τα θέλουμε όλα. Εμείς είμαστε το μέλλον απέναντι στο παλιό που σαπίζει.
ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ. 

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ Λ. Σ. Νέας Σμύρνης ΓΙΑ ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΔΙΗΜΕΡΟΥ ΓΕΙΤΟΝΙΩΝ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ


ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΤΗΣ ΛΑΊΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ  ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Είμαστε οι εκατοντάδες χιλιάδες που από διαφορετικές αφετηρίες  ενωνόμαστε στις πλατείες  με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Όλοι μαζί, ελληνίδες, μετανάστες, εργαζόμενες, άνεργοι, φοιτήτριες, απλοί άνθρωποι διαδηλώνουμε από τις 25 Μαΐου την αντίθεσή μας στην ολιγαρχία της οικονομικής εξουσίας και των κομματικών, γραφειοκρατικών μηχανισμών που καπηλεύονται τον πλούτο και αντιμετωπίζουν τις ζωές μας σαν αναλώσιμο προϊόν.
Αυτό το χρεωκοπημένο σύστημα μιλάει τη γλώσσα της δημοκρατίας για να κρύψει την αληθινή του φύση. Όμως δημοκρατία χωρίς έλεγχο της κοινωνίας, χωρίς πολιτική και οικονομική ισότητα δεν υπάρχει.
Αυτό το σύστημα κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας θέλει σήμερα να μετατρέψει την κρίση του σε κρίση του ίδιου του λαού.
Ο καιρός της αναμονής και της αυταπάτης έχει πια περάσει.  Κάθε μέρα όλο και πιο πολλοί άνθρωποι βγαίνουμε από το ρόλο του θεατή, του παθητικού ψηφοφόρου και γι' αυτό φοβούνται.  Φοβούνται για τα λεφτά τους που συσσωρεύουν γιατί νομίζουν ότι έτσι θα νικήσουν την ανυπαρξία τους. Φοβούνται για τις καρέκλες τους γιατί είναι άδεια πουκάμισα χωρίς ψυχή και χωρίς την εξουσία δεν υπάρχουν.  Τη δική τους θανάσιμη αγωνία προσπαθούν να την κάνουν τρόμο για το λαό.   


Για όλους εμάς, η κρίση δεν είναι αποκλειστικά οικονομική ή πολιτική αλλά συμπαρασύρει κάθε τομέα ανθρώπινης δραστηριότητας:  είναι ταυτόχρονα μια ραγδαία περιβαλλοντική κρίση  που οδηγεί το φυσικό περιβάλλον στον όλεθρο της "αξιοποίησης", μέσα απ' την κατασπατάληση και καταστροφή κάθε φυσικού πόρου. Είναι την ίδια στιγμή μια κρίση ηθική και πολιτισμική,   που διαλύει σε καθημερινή βάση τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις κανιβαλικές οδηγίες των νεοφιλελεύθερων "σοφών".


Επιχειρούν να κάνουν μια Ελλάδα αγνώριστη. Πίσω από την Κυβέρνηση το πάρτυ της λεηλασίας το οργανώνει η διεθνής τραπεζική τοκογλυφία της ΕΕ και του ΔΝΤ. 
Σε κάθε βήμα θα μας βρίσκουν μπροστά τους!
Στηρίζουμε με συνέπεια κάθε τοπική ή γενικευμένη αντίσταση που επιλέγουν οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές, οι συνταξιούχοι.  
Στηρίζουμε με κάθε τρόπο το "Σύνταγμα" ως πολιτικό κέντρο του αγώνα και ως ενιαίο κέντρο συντονισμού της δράσης μας/
Το κίνημα των πλατειών μαζί με ένα ισχυρό κίνημα στους χώρους της δουλειάς και της νεολαίας θα τους σαρώσει.
Η πολιτική πρέπει να ξαναγίνει υπόθεση των πολιτών και όχι των "ειδικών". Η παραγωγή πρέπει να γίνει υπόθεση των παραγωγών. Ο πλούτος της χώρας να περάσει στον έλεγχο της κοινωνίας. Δεν θέλουμε μια κοινωνία που να περιστρέφεται γύρω από το κέρδος και τις "λογικές" των αγορών. Θέλουμε μια κοινωνία της αυτάρκειας, της αλληλεγγύης, της ισονομίας.
Απέναντι σε ένα σύστημα που αναπαράγει την κυριαρχία των ολιγαρχιών και εξασφαλίζει την ασυδοσία τους, έχουμε το μοναδικό προνόμιο και την πρόκληση να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας.


Τα θέλουμε όλα για όλους. Είμαστε η ιστορία σε κίνηση.
Και ο καιρός είναι τώρα!

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
ΙΣΟΤΗΤΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΛ. N. ΣΜΥΡΝΗΣ


ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΛ. N. ΣΜΥΡΝΗΣ
 του Γιαν.Γιαν.

Είμαστε οι εκατοντάδες χιλιάδες που από διαφορετικές αφετηρίες  ενωνόμαστε στις πλατείες  με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Όλοι μαζί, ελληνίδες, ξένοι, εργαζόμενες, άνεργοι, φοιτήτριες, απλοί άνθρωποι διαδηλώνουμε από τις 25 Μαΐου την αντίθεσή μας στο ολιγαρχικό σύμπλεγμα της οικονομικής εξουσίας και των κομματικών, γραφειοκρατικών μηχανισμών που καπηλεύονται τον πλούτο και τις ζωές μας.
Αυτό το χρεωκοπημένο σύστημα μιλάει τη γλώσσα της δημοκρατίας για να κρύψει την αληθινή του φύση. Όμως δημοκρατία χωρίς έλεγχο της κοινωνίας, χωρίς πολιτική και οικονομική ισότητα δεν υπάρχει.
Αυτό το σύστημα κοινοβουλευτικής ολιγαρχίας θέλει σήμερα να μετατρέψει την κρίση του σε κρίση του ίδιου του λαού.
Για όλους εμάς, η κρίση δεν είναι αποκλειστικά οικονομική ή πολιτική αλλά συμπαρασύρει κάθε τομέα ανθρώπινης δραστηριότητας:  είναι ταυτόχρονα μια ραγδαία περιβαλλοντική κρίση  που οδηγεί το φυσικό περιβάλλον στον όλεθρο της "αξιοποίησης", μέσα απ' την κατασπατάληση και καταστροφή κάθε φυσικού πόρου. Είναι την ίδια στιγμή μια κρίση ηθική και πολιτισμική,   που διαλύει σε καθημερινή βάση τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις κανιβαλικές οδηγίες των νεοφιλελεύθερων "σοφών".
Η πολιτική πρέπει να ξαναγίνει υπόθεση των πολιτών και όχι των "ειδικών". Η παραγωγή πρέπει να γίνει υπόθεση των παραγωγών. Ο πλούτος της χώρας να περάσει στον έλεγχο της κοινωνίας. Δεν θέλουμε μια κοινωνία που να περιστρέφεται γύρω από το κέρδος και τις "λογικές" των αγορών. Θέλουμε μια κοινωνία της αυτάρκειας, της αλληλεγγύης, της ισονομίας.
Απέναντι σε ένα σύστημα που αναπαράγει την κυριαρχία των ολιγαρχιών και εξασφαλίζει την ασυδοσία τους, έχουμε το μοναδικό προνόμιο και την πρόκληση να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας.
Τα θέλουμε όλα για όλους. Είμαστε η ιστορία σε κίνηση.
Και ο καιρός είναι τώρα!

ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
ΙΣΟΤΗΤΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

(The boy and the dog)

Από τις 25 Μαϊου η ιστορία είναι σε μεταβατικό στάδιο κι εγκυμονεί τις αλλαγές που σιωπηλά και με φροντίδα ονειρευόμασταν όλα αυτά τα χρόνια της αποστείρωσης. 
Τα αδέλφια μας οι Τυνήσιοι, οι Λίβυοι, οι Αιγύπτιοι, οι Σύριοι, οι Ισπανοί έκαναν την αρχή, έσπασαν το φόβο και ξεχύθηκε στους δρόμους και στις πλατείες ένα ορμητικό ρεύμα, 
σιδερένιες γροθιές που διαλύουν τον παλιό κόσμο της αδικίας και της μιζέριας.
Εδώ δεν κοιμόμασταν, φοβόμασταν. Τα αντανακλαστικά μας όμως φάνηκαν και πάλι υγιή κι ικανά, όπως το Δεκέμβρη του 08' γιατί συνέβη, συμβαίνει και θα συνεχίζει να συμβαίνει το αυτονότητο: 
ξέρουμε πια ότι μαζί μόνο μπορούμε να υπάρχουμε, ότι μόνοι είμαστε τελειωμένοι. Θυμηθήκαμε ή μάθαμε πως το σύστημα κι όσοι το συντηρούν και το εξελίσσουν προς όφελός τους ροκανίζει υπόγεια δεκαετίες τώρα τους τρεις πυλώνες της αξιοπρέπειάς μας: ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Ενάμιση μήνα τώρα τις τρεις λέξεις αυτές φωνάζουμε και διεκδικούμε όπου σταθούμε, είτε χορεύουμε και τραγουδάμε, είτε συζητάμε μεταξύ μας, είτε βρισκόμαστε στις συνελεύσεις μας, είτε δηλώνοντας αλληλεγγύη για τους μετανάστες/στριες κι απέχθεια για τους φασίστες, είτε διαδηλώνουμε 
πνιγμένοι σε τόνους χημικών, χτυπημένοι από γκλοπ και μπότες ματατζήδων, κυνηγημένοι από ντοπαρισμένους καμικάζι ΔΕΛΤΑ, ΔΙΑΣ, παγιδευμένοι από σάπιους 'λειτουργούς' της δικαιοσύνης που 
κατασκευάζουν κατηγορίες εναντίον συλληφθέντων συναγωνιστών μας. Είμαστε ακόμη εδώ και δε θα φύγουμε. Γιατί; Γιατί οι συμμορίες των μεγαλο- και μικρο- καπιταλιστών αντιμετωπίζουν την ανθρώπινη ζωή, ως αναλώσιμο προϊόν και νομίζουν ότι κι εμείς αυτό που κάνουμε τώρα είναι να καταναλώνουμε ιδεολογίες κι αξίες. Είμαστε εδώ για να τους κάνουμε σαφές ότι η ελευθερία είναι η αναπνοή όλων των λαών κι ότι δε θα τη χαρίσουμε σε κανέναν οικονομικό και πολιτικό δικτατορίσκο! Πραγματώνουμε τις ιδέες εκείνες της ισότητας, της δικαιοσύνης και της αμεσοδημοκρατίας, γιατί έτσι μόνο μπορούμε να
υπάρξουμε.
Η αλληλεγγύη είναι αμφίδρομη από και προς όλες τις γωνιές του κόσμου όπου μαζικά αντιστεκόμαστε στην εκμετάλλευση, 'καταδικάζοντάς την απ'όπου κι αν προέρχεται'... 
Οι δράσεις μας δε σταματούν, κάθε γειτονιά κι ολάνθιστος κήπος σπαρμένος από τους σπόρους της οργής μας και ποτισμένος με τα δάκρυα του αγώνα μας, δάκρυα χαράς για το φόβο που πέθανε..

Τα όριά μας είναι ο ουρανός


Σχέδιο ψηφίσματος 
Μάρω Φ.



Η Λαϊκή Συνέλευση της Πλατείας Νέας Σμύρνης
προς τη Λαϊκή Συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος.

Τώρα μιλάμε εμείς! Τώρα φοβούνται αυτοί!

Από τις 25 Μαϊου είμαστε στους δρόμους  και στις πλατείες και γράφουμε μια από τις λαμπρότερες σελίδες του τόπου μας! Ανθρωποι από διαφορετικές αφετηρίες ενωθήκαμε με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και δρώντας μαζικά, ενωτικά, επίμονα καταφέραμε να κλονίσουμε το πολιτικό σύστημα.

Στον ξεσηκωμό της 28, 29 Ιούνη ενάντια στο «Μεσοπρόθεσμο» φοβήθηκαν αυτοί.  Γιατί όποιος δεν έχει το δίκιο έχει τα δακρυγόνα.   Γι’ αυτό   βρήκαμε απέναντί μας τη λυσσασμένη αντίδραση της κρατικής καταστολής.   Το πέρασαν πάνω από τα κορμιά μας αλλά δεν λυγίσαμε!

Συνεχίζουμε μέχρι να φύγουν! Συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη!

Ο καιρός της  αναμονής και  της αυταπάτης έχει  πια  περάσει.  Κάθε μέρα όλο και πιο πολλοί άνθρωποι βγαίνουμε από το  ρόλο του θεατή,  του παθητικού ψηφοφόρου και γι’ αυτό φοβούνται. Φοβούνται για τα λεφτά τους που σωρεύουν γιατί νομίζουν ότι έτσι  θα νικήσουν την ανυπαρξία.  Φοβούνται για τις καρέκλες τους γιατί είναι άδεια πουκάμισα χωρίς ψυχή και χωρίς την εξουσία δεν υπάρχουν.  

Δεν φεύγουμε αν δεν φύγουν και αν δεν διασφαλίσουμε ότι δεν θα γυρίσουν με άλλο προσωπείο όλοι αυτοί που μας έφεραν στα σημερινά αδιέξοδα: Κυβέρνηση,Τρόϊκα, ΔΝΤ, ΕΕ. Σ’ αυτή την απόφαση  μας ωθούν οι ίδιοι  κάθε μέρα. Πίσω από την κυβέρνηση, το πάρτυ της λεηλασίας, το οργανώνει  η  διεθνής τραπεζική τοκογλυφία της Ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ.  Η σύγκρουση έχει ήδη αρχίσει και τον πόλεμο τον ξεκίνησαν αυτοί. Ο αγώνας αυτός δεν είναι πια αγώνας μόνο για το μεροκάματο είναι αγώνας για την ίδια την επιβίωση της κοινωνίας μας. Δεν είναι διαπάλη για την επικράτηση των ιδεών. Είναι αγώνας για την ελευθερία.

Συνεχίζουμε μεθοδικά!

Ήδη αμέσως μετά την ψήφιση του «μεσοπρόθεσμου» περνάνε με φούρια   στην  εξειδίκευση του. Οι επιθέσεις στις τσέπες μας, στις δουλειές μας, στην παιδεία, στην υγεία, παίρνουν σάρκα και οστά με τον πιο ανατριχιαστικό τρόπο.

Εξειδίκευση αυτοί,  εξειδίκευση κι εμείς! Ξεκινάμε πλήρη  ανασύνταξη δυνάμεων  και εξειδίκευση και των δικών μας στόχων. Επιλέγουμε τους στόχους αυτούς όπου εκτιμάμε πως μπορούμε να πετύχουμε νίκες και ρήγματα στον αντίπαλο, Συντονίζουμε τις δράσεις μας.

Μας καταλογίζουν έλλειψη εναλλακτικής λύσης.  Μας βάζουν μπροστά σε εκβιαστικά διλήμματα Η Μεσοπρόθεσμο ή χρεοκοπία μας λένε. Μα η πραγματικότητα είναι ότι με μπαμπούλα το χρέος οργανώνουν την επίθεσή τους και δηλώνουν  απροκάλυπτα ότι μας οδηγούν στη χρεοκοπία με τους όρους των δανειστών.  Δηλαδή το πρόβλημά τους δεν είναι χρεοκοπία ή όχι αλλά αυτή η χρεοκοπία ποιον θα εξυπηρετήσει.
Γι’ αυτό κι εμείς διευρύνουμε τη συζήτηση για την άρνηση πληρωμής και διαγραφής του χρέους.  Το «δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε» το κάνουμε και Μαθαίνουμε, Εξηγούμε, Συνδιαμορφώνουμε,  Εδώ που φτάσαμε πρέπει να απορριφθεί κάθε ψευδαίσθηση για καλύτερη διαχείριση. Διαμορφώνουμε με αυτόν τον τρόπο τους όρους για την περιγραφή της εναλλακτικής λύσης απέναντι στο σάπιο σύστημα.

Την ίδια ώρα επειδή έτσι τους βολεύει οδηγούν σε κατάργηση και αυτήν την ίδια την κοινοβουλευτική δημοκρατία όπως την ξέραμε.  Στενεύει κάθε μέρα και πιο πολύ η επιτήρηση από Τράπεζες,  ΕΕ και ΔΝΤ με τη συναίνεση της τοπικής εξουσίας.  Το κράτος θωρακίζεται ακόμη πιο πολύ. Παραβιάζεται το Σύνταγμα. Λυσσάνε να ξεπουλήσουν τα πάντα ερήμην του λαού.   Εμείς απαντάμε Αμεση Δημοκρατία Τώρα!
Κι αυτήν την άμεση δημοκρατία προσπαθούμε να την κατακτήσουμε κάθε μέρα και πιο πολύ παντού. Ενισχύουμε το ρόλο των λαϊκών συνελεύσεων στις γειτονιές, σε μικρούς και μεγάλους χώρους δουλειάς, στα συνδικάτα, στις σχολές παντού. Οι Λαϊκές συνελεύσεις είναι αυτές που θα βοηθήσουν   να μεταδοθεί ο «ιός του Συντάγματος». Μέσα από αυτές τις διαδικασίες βαθαίνουμε κι άλλο τον πολιτικό μας λόγο.  Στηρίζουμε με κάθε τρόπο το  «Σύνταγμα» ως πολιτικό κέντρο του αγώνα και ως ενιαίο κέντρο συντονισμού της δράσης μας.

Στηρίζουμε με συνέπεια κάθε τοπική η γενικευμένη αντίσταση που επιλέγουν οι εργαζόμενοι. Καταννοούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν απέναντι στην εργοδοσία αλλά και στη συνδικαλιστική γραφειοκρατεία.  Αρκετά με τις λιτανείες των πουλημένων ηγεσιών. Ήρθε η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και στους χώρους δουλειάς.

Στηρίζουμε το κίνημα της νεολαίας.  Ξαναπιάνουμε το νήμα από το άρθρο 16.

Το κίνημα των πλατειών μαζί με ένα ισχυρό κίνημα στους χώρους της δουλειάς και της νεολαίας θα τους σαρώσει!   
  
Ο αγώνας μας είναι βαθειά πολιτικός. Ο αντίπαλος μπορεί να δείχνει και να είναι ισχυρός αλλά έχει το μειονέκτημα ότι φοβάται.  Από την άλλοι εμείς έχουμε το πλεονέκτημα ότι είμαστε καταδικασμένοι να νικήσουμε.
Και γι’ αυτό θα επιστρατεύσουμε αυτά που έχουμε : Το μυαλό, την καρδιά μας,  την αυτοοργάνωσή μας, την αλληλεγγύη μας.  
Γιατί για ένα κίνημα που κατάφερε σε λίγες μόνο εβδομάδες να οδηγήσει μια κυβέρνηση σε εσπευσμένο ανασχηματισμό, να σκορπίσει την αυτοπεποίθηση και το χαμόγελο στον κόσμο η μόνη συνέχεια είναι η αποφασιστική δράση και το μόνο όριο ο ουρανός!